Yukarıdaki resme baktığımızda önce bi tebessüm ettiriyor.
Ama resim üzerine düşünmeye başladığımızda web teknolojinin gelişmesiyle hayatımızın
ne kadar değiştiğini görüyoruz. Evet teknoloji iyi bi şey. İnsan yararına olan
bi şey. Peki bu yararın zararlarını da görmüyor muyuz?
Sosyal ağların gelişmesiyle insanların
birbirinden kopması aynı zamana denk geliyor. İnsanlar birbirinin hayatının bu
kadar içerisindeyken aslında birbirlerine kilometrelerce uzaklar. Sadece bu yakınlık
gözetlemekten geliyor . Birbirlerine temas etmeden yıllarca bu sosyal ağlardan
iletişimlerini, yakınlıklarını sürdürüyorlar.
Beraber oturup eğlenmiyorlar, birbirlerini dinlemiyorlar. Duygusal bi varlık
olan insan, duygularından her geçen gün uzaklaşıyor. Popüler olanın yanında tek
tipleşerek aynı şeyleri düşünüyoruz. İnsanlardan
uzaklaşmanın ötesinde kendimizden de uzaklaşıyoruz. En basitinden şuan
düşüncelerimi yazdığım yer bi kağıt sayfası değil, elimde de bi kalem yok.
Kendi yazı stilimle yazmıyorum, klavyenin bana uygun gördüğü yazı stiliyle
tuşlara basıyorum. Bi nokta da mekanikleşiyorum. Makinanın uzantısı
durumundayım.
Web teknolojinin gelişmesiyle insan ilişkilerinin yapaylaştığını söylemek gerekir. Tabii
eleştirdiğim bu düzenin bende içerisindeyim. Aslında telefonla, sosyal ağlarla üniversitede tanıştım. Lise
yıllarında hiçbir sosyal ağda olmayan interneti sadece araştırma yapmak için
kullanan biriydim. Hiçbir zaman merakta etmedim. Ama ne zaman üniversiteye
geldim gerçek çevremden koptum o zaman
internet zamanımın büyük bölümünü geçirdiğim yer oldu. Çünkü insan
ilişkileri yeni girdiğim çevrede hep net üzerindeydi. Bende ayak uydurayım
derken baya bi kaptırdım kendimi. Şimdi hala aktif kullanıcıyım. Netten
uzaklaşamayınca takip edeceğim kişi sayısını azaltarak hem daha samimi
paylaşımlar yapmaya başladım hem de sadece aynı ortamları paylaştığım
insanların yaşamını gözetlemekten vazgeçtim. Güzel bi çözüm oldu. Ben buna az
ve öz diyorum. Gerçekten işe yarıyor.
Günümüz teknolojileri geçmişteki alışkanlıklarımız üzerine geliştirilmiştir iddasını kanıtlayan bir karikatür ve yazı olmuş hakikatende öyle belki biz 80leri tanıma fırsatı bulamadık ama o zamanların tüm alışkanlıkları tek bir alana mecraya sığdırılmıştır.
YanıtlaSilİnternetin sosyal ağların hayatımızın bu denli içerisine girmesi hepimizi birer röntgenciye çevirdi. Artık nasılsın demek yerine twitterda bu aralar yazılarına baktım galiba bunalımda diyoruz ya da online değil bu aralar nerelerde ki gibi cümleler kuruyoruz. Tabi ki internetin sosyal ağların hayatımıza bir çok getirisi var ama bunu bağımlılık olarak kullanmadığımız sürece.
YanıtlaSilBöyle bir dönemde yaşadığım için kendimi şanslı hissediyorum. İhtiyacın olan bilginin elinin altında olması ve her an ona ulaşabilmek teknolojinin bize en büyük getirisi diye düşünüyorum.
YanıtlaSil